برتراند راسل:

مشکل دنیا این است که :

احمق ها کاملاً به خود یقین دارند،در حالیکه دانایان، سرشار از شک و تردیدند !

از قدیما مرسوم بوده برای حل مشکل،به نشان عزا دار بودن و یا برای درونی کردن صفتی خاص، به چله می نشستن و بعد از چهل روز مشکلشون حل می شد و یا  از عزا خارج می شدن و یا اون صفت رو تو خودشون درونی می کردن

ولی اربعین غم ما رسید و....

غمی که مصداق شعر :گنه کرد در بلخ آهنگری به شوشتر زدن گردن مسگری

خانوادگی برای گناه دیگری به چله نشستیم ولی....

گاهی اوقات آدم توی زنده بودنش آرزوی مرگ می کنه

من ادامه نمیدم  چون قلب قلمم از غصه چشم های هراسان آهو ایستاده!

ننگ بر این زندگی...

نمی خوام ببینم...تمومش کن

 نمی خوام بشنوم...تمومش کن

دارم خفه میشم.....لطفاً هوا

برادر جان نمی دونی چه دل تنگم

برادر جان نمی دونی چه غمگینم

نمی دونی برادر جان گرفتار کدوم تلسم و نفرینم

نمی دونی چه سخته در به در بودن مثل طوفان همیشه در سفر بودن

دلم تنگه از این روز های بی امید

 از این شب گردی های خسته و مایوس

از این تکرار بیهوده دلم تنگه همیشه یک غم  یک درد ویک کابوس

 دلم خوش نیست غمگینم برادر جان

از این تکرار بی رویا بی لبخند ...