این روزا بعد از فوت خاله و پسر خاله ام(که امیدوارم در آغوش گرم خداوند آرمیده باشند) خیلی ازحرف ها را که توی کتابها خوانده بودم با تمام عمقشون درک کردم،اینکه تمام مالکیتهای که داریم مثل خانه،ماشین،زیبایی،فرزند،بدن...همه و همه اعتباری هستند و یک روزی میرسه که اعتبارشون برای ما تمام میشه و باید به دست اون کسی که مالک واقعی وحقیقی برسه!

انالله و انا الیه راجعون ،کی می تونه  با داشتن عقل منکر این آیه بشه؟

لا تزکوا انفسکم،کی می تونه بره توی غسال خونه و برگرده و عمق این آیه را درک نکنه ،چطور میشه میت  را اونجا دید که  چطور به این طرف و اون طرف می اندازنش و هیچ قدرتی نداره و باز از اونجا بیرون بیاد و باز از خودش و قدرتش حرف بزنه وباز خودستایی کنه ،باید خیلی غافل باشی که به این فکر نیفتی که فردا روی همین تخت نوبت شستن من میشه...

چطور نمی شنویم که در تمام بهشت زهرا فریادی برپاست که: من خانه وحشتم ،من گرسنه ای هستم که سیر نمی شم...آرزو می کنم که عضوی از گروه غافل ها نباشیم.