خیلی وقتا ادعا می کنیم که بعضیا روخیلی دوست داریم!
ولی ببینیم واقعاً هر کسی رو چقدر دوست داریم و یا هر کسی لایق چقدر دوست داشتن!؟
مراتب دوست داشتن:
اولین مرتبه لازمه اش اینه که: به محبوبمون نزدیک بشیم؛ ولى هیچ نوع فداکارى و از خودگذشتگى توی این علاقه و رابطه نداشته باشیم.
دومین مرتبه این که: علاوه بر نزدیک شدن، کمی هم فداکاری از خودمون براش نشون بدیم ولى تا جایی که با منافع کلى و مصالح اساسىِ شخصیمون منافات و مزاحمتی نداشته باشه.
سومین مرتبه: شیفتگى و خود باختگیه که از هیچ نوع فداکارى در راه محبوبمون دریغ نکنیم و کمال لذت خودمون رودر تبعیت از اون، و یا به تعبیر عرفانیش در فناى خودمون نسبت به اون بدونیم و نشونش اینه که، از اظهار خضوع و کرنش و اطاعت در برابرش لذت ببریم واین که خواسته هاش رو به همه چیز و همه کس، بدون هیچ قید و شرطی ترجیح بدیم و باز هم به تعبیر عرفا در برابرش امتثال امر داشته باشیم .
و اعتقاد من اینه که دوست داشتن مثل یه ماتریس ... بهتر که دوست داشتن تدریجی صورت بگیره که شناخت کامل بشه، اکثر کسایی که بدون گذشتن از مرحله یک و دو به سرعت، به قله و اوج ماتریس می رسن به همون سرعت هم در عشق و دوست داشتنشون افت و نزول دارن...
خیلیا معتقدن که توی دوست داشتن دیگه جایی برای منطق و عقل باز نکنیم ولیکن به نظر من، همه جا چاشنی عقل لازم حتی توی دوست داشتن ...
بعضیا معتقدن که مرحله سوم رو فقط برای خدا بخواهیم و بعضیا هم میگن بشر هم لایق این مرتبه هست...
ولیکن من میگم...
شما چی میگید؟؟؟