سلام دوستای خوبم،ممنونم از اظهار نظرهاتون...

و حالا نتیجه گیری خودم از احوالات چند روز گذشته ام...!!!

خدمتتون عرض کنم که:دوست عزیزی توی همین ایام کتابی رو به من هدیه داد که توش این مطلب از کارن بری نوشته شده بود:

 ( نمی توانیم گذشته را تغییر دهیم،

تنها باید خاطرات شیرین را به یاد سپرد،

و لغزش های گذشته را توشه راه خرد سازیم،

نمی توانیم آ ینده را پیش بینی کنیم.

تنها باید امیدوار باشیم و خواهان بهترین و هر آنچه نیکوست،

وباور کنیم که چنین خواهد شد.

می توانیم روزی را زندگی کرد،

دم را غنیمت شمریم،

وهمواره در جستجو بهتر و نیکو تر باشیم.)

این دقیییییییقاً همون نتیجه ای که من از گذر  این ایام گرفتم!

                        * یاغافر*

             نبئ عبادی اَنی انا الغفور الرحیم (سوره حجر، آیه 49،)

به بندگانم بگو که من آمرزنده ومهربانم.

 با خواندن این آیه خیلی آروم و امیدوار شدم و تصمیم به

1 - سم زدایی از وجودم

2 - پیدا کردن تکه های مفقود شده پازل شخصیتم

3 - ترمیم زخم های عمیق اعتقادیم

4 - و ...

    گرفتم، کاملاً فهمیدم برای کامل شدن پازلم باید از سم(هوای نفس)دوری کنم و با وجود این سم راه نجات (توبه)  برایم بی معناست.

حدیثی از امام سجا د علیه السلام خواندم که فرمودند: خدایا به من نوری ببخش که با آن نور راه خود را در تاریکیها بیابم. ویا حضرت یوسف علیه السلام می فرمایند: خدایا از نفس اماره به سوی تو پناه می آورم. با خودم فکر می کردم که وقتی اینها از تاریکی و نفس اماره به خدا پناه می بردند پس من...

خدای مهربونم راه نجات و سعادت را برای من و تمامی بندگانت روشن کن!!

راستی دوست دارم بدونید که من، سال 87 چنین روزی در مدینه بودم و حال خیلی خوشی داشتم ،التماس دعا

خدایا تو که سالها برام خوب خدایی کردی،من که خیلی خوب میدونم اراده تو فوق همه اراده ها ست و درست که  هر کدوم از ما بنده هات ارادمون در عرض اراده تو قرار می گیره ولی همه کارها رو تو انجام میدیی ،ما همون عروسک های خیمه شب بازیم ،من مثل بقیه آدما قبول نمی کنم که تقصیر خودم ،چون معتقدم که آخر عرفان ما جبری مسلک.

. ( ما رمیت اذ لا رمیت)

 پس چرا دیگه برام خوب راه رو باز نمی کنی؟یه حرفی توی دلم مونده و نمی تونم بگم...ولی تو خودت که بهتر از هر کسی پرونده ام رو می دونی!چرا دیگه دوست نداری من خودم رو خوب ببینم و وجدان آرومی داشته باشم؟!تو حق داری منو نخوایی ،آخه من جز گناه دیگه چیزی ندارم که تو خریدارم باشی! ولی چرا منو به سمتی می بری که نه من دوست دارم و از نتیجه اش راضی ام و نه خودت؟؟ دلم می خواد به آقا که توی این عصر جمعه مثل تمام جمعه های گذشته داره پرونده هامون را میخونه  بگم که صدای منو به خدا برسون بگو چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خ د ا ی ا    چ ر ا      د ی گ ه    م ن و    ن م ی خ و ا ی ؟

من که هرروز  به سراغت میام، من که هنوز دیونه خلوت کردن با خودتم... !نمیدونم آقا شما به خدا بگو که منو دوباره بخواد و منو تو صراط مستقیمش قرار بده، ازت می خوام که به خدا بگی که به خاطر تو (مهدی)منو دوباره بخواد ،البته حرفای من دلیل نمیشه که بگم بی تقصیرم ولی می گم چرا خدا می زاره که من ازش دور بشم و خطا کنم و اراده من که تابع اراده خودشٍ در واقع اون اراده کرده که دیگه من اینطوری باشم....با تمام این حرفها شکرت  می کنم ولی رضایت ندارم!!!

امشب معروف به:شب آرزوها( لیله الرقائب)آرزو می کنم که هیچکس حس غریب من را نداشته باشه ،اینکه احساس              کنه از معبود همیشگی خودش دور شده و هر چی تلاش می کنه که دوباره به اون جایگاه و موقعیت برگرده ،فایده ای

نداره       

.نمیدونم من ازش دور شدم یا اون دلش نمی خواد دیگه بهش نزدیک بشم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خیلی دلتنگ روزایی شدم که اون صدام می کرد و من با عشق جوابش را می دادم.من را توی این زندان چهار دیواری(دنیا) بدون هیچ نقشی رها کرده(من این آزادی،بی تکلیفی... را دوست ندارم)  خدای مهربونم بشنو:

من از آن روز که در بند توام آزادم