سلامي چو بوي خوش آشنايي
دراين كه پريسا يك استثناست با سراب موافقم و در صحتش ترديدي ندارم.اون هميشه غمخوار ديگران و انيس ياران بوده و هست و انشاء الله خواهد بود..درد ديگران رو درد خودش ميدونه و حل اونها رو همانند حل مشكلات شخصيش جدي مي گيره. اون يه درياست پر از درّ و گوهر...اومدم تا ازش بپرسم چطوري ميشه بين آرامش درون و بيرون و صبر و تحمل دردها جمع بست؟؟؟!!!جمع بين آلام جهنمي و لذايذ بهشتي...راستي فكر مي كنيد كه اينكار رو پريسا بلده؟ من كه فكر مي كنم بلده چون اون ميتونه همزمان در درون يك باغ پر از گل، آتشي سوزان رو روشن نگه داره و در كنار تنوري از آتش، بوستاني رو آبادان كنه... اصلا پيشنهاد ميكنم پريسا يك پست در خصوص باغ و آتش بگذاره...باغ درون و آتش بيرون...آتش نهان و باغ زمان...