سلام بر همه
به نظرم پريسا معناي عشق رو در واژه ي دوست داشتن مصادره و مستهلك مي كنه.فيلسوفان از سه جور عشق نام مي برند:دلبستگي فيليايييا دوستدارانه ،دلبستگي جنسي و تنخواهانه و دلبستگي الهي يا افلاطوني.ظاهرا پريسا اولي رو تاييد مي كنه و اسمش رو هم ميذاره دلبستگي معقول.از نظر اون دومي رده ، سومي هم كه اصلا محل بحثش نيست. من شخصا فكر مي كنم عشق به جميع انحاء خودش به هر حال با نوعي طلب اتحاد با معشوق (جسمي يا جاني) و استغراق در كمالات محبوب (كمالات مادي يا معنوي) ملازم و همراهه.
